reisverslag 3 en sponsorgeld
Blijf op de hoogte en volg elvera
28 Oktober 2012 | Nederland, Oud Gastel
Jambo!
Ik ben een tijdje niet meer op waarbenjij.nu geweest, maar heb weer veel te vertellen.
Irine en Joseph zijn twee gehandicapten kindjes.
Irine heeft bij de geboorte te weinig zuurstof gehad en is minder gehandicapt dan Joseph. Ze kan nog niet lopen en is 2,5 jaar oud. Margreet is een fysiotherapeut uit Nederland en die kwam bij ons langs en zag Irine. Ze vertelde ons dat we oefeningen met haar konden doen, waardoor ze misschien toch kon leren lopen. Na een dag had ze het kruipen en zitten al onder de knie. Waardoor er voor een kind een wereld open gaat natuurlijk. Ze kon zich eindelijk verplaatsen en had natuurlijk even nergens tijd voor. De hele dag was ze aan het kruipen en ze straalde helemaal. We bleven oefeningen doen met Irine en na een paar dagen zagen we haar al in haar bedje staan. Gewoon zelf! We zijn hier nog 2 weken en we hopen dat we Irine nog haar eerste stapjes zien zetten. Het is echt een doorzettertje, dus ben nu al super trots op haar.
Joseph is een kindje waar iets mis is gegaan met de geboorte. Joseph is zwaarder gehandicapt en ligt met zijn spiertjes heel stijf in zijn bedje. Margreet had hier zo’n mooie naam voor, maar die ben ik even vergeten. Hij kan ook niet lopen of kruipen en we betwijfelen het of we dat hem kunnen leren. We kunnen wel met oefeningen zijn spiertjes wat losser te maken. Dit doen we als de andere kindjes aan het spelen zijn en dan leggen we hem op een bal op een mat tussen de kindjes en dan gaan we zijn armspiertjes en beenspiertjes wat losser maken. Je ziet hem op zulke momenten echt genieten en zijn hoofdje naar de kindjes draaien. Wat goed is want hij kijkt meestal de andere kant op. Ook is er nou een hangmatje gemaakt zodat hij niet de hele dag in de zelfde houding ligt.
sponsorgeld:
examen dochter:
Een van de zusters bij het babyhome is een alleenstaande moeder. Ze was 16 toen ze haar kindje kreeg en een week na de geboorte stierf haar man door een ongeluk. Ze was dus 16 en stond er helemaal alleen voor. Haar ouders en grootouders waren ook al overleden toen ze klein was. Daarom was ze ook zo vroeg getrouwd. Nou is haar kleine meid alles wat ze heeft. ze is nou 11 jaar oud en gaat naar school. De zuster verdiend 30 euro per maand en heeft hier uiteindelijk nog maar 5 euro van over als alle vaste plichten er al afgeschreven zijn. Van die 5 euro moet ze nog eten kopen en sparen voor als er iets onverwachts gebeurd. Haar dochter is een slimme meid en doet het erg goed op school en toch is ze naar huis gestuurd. Dat kwam omdat de zuster haar examen niet kon betalen en dat zou betekenen dat ze haar studie niet kon afmaken en hierdoor altijd afhankelijk zou zijn van haar man later. Dit examen kosten 80 euro en we vonden het nogal veel geld om te sponsoren. Dus na een paar dagen kwam ze naar ons toe en had ze via via geld binnen gekregen. Ze zat nou op 50 euro en ze had nog maar 1 dag om te betalen. De 30 euro hebben we gesponsord en ik ben benieuwd hoe de examens zijn gegaan dit word dan ook vervolgd.
mud-house:
We hebben van het sponsorgeld nu een huisje verstevigd met cement. Een verzorger van de baby-home is net haar man verloren en had een soort mud - house. Het huisje had na iedere regenbui geen muren meer en ze kon het zelf niet opbrengen om het te verstevigen omdat ze nog 2 kleine kindjes heeft en vervolgens maar 30 euro per maand verdient. Hiervoor werkt ze 6 dagen per week van 8 tot 6. We hebben van het sponsor geld 6 zakken cement gekocht. In Kenia kost dit natuurlijk niks, maar het is voor de mensen hier natuurlijk al snel veel geld. Wij gaan zelf mee helpen om het huisje te verstevigen dus ik ben benieuwd wat het resultaat word.
maandag:
Ik en Sylvie zijn naar de Boyschool geweest en hebben daar een oog test gedaan. Sommige kindjes scoorde onder het gewenste niveau, maar sommige kindjes scoorde zo laag dat we misschien gaan kijken of we daar een bril voor kunnen sponsoren, zodat hij de lessen op school beter kan volgen op het bord en zo betere punten haalt. Waardoor hij een betere toekomst heeft.
donderdag:
Vandaag zijn ik en Maaike naar de Girlsschool geweest. We zouden klas 5 en 6 krijgen, maar in Kenia loopt het wel vaker anders. We kregen nou de zelfde klas als Tessa en Sylvie en hadden dus ook het zelfde voorbereid. Dus moesten we gaan improviseren voor een klas met misschien wel 100 meiden. Dit ging ons redelijk goed af. We waren vooral verbaasd over wat de meiden allemaal al wel niet wisten. Ze hadden overal antwoord op en dat maakte het lesgeven een stuk makkelijker. Op het eind hadden we wat tijd over en zijn we met de meiden gaan zingen. Ze konden al wat Nederlandse liedjes en zongen voor ons ook wat Keniaanse liedjes waarbij gedanst werd natuurlijk. Wij deden mee en werden toegelachen door de meiden. Een stel van die houten Hollanders is natuurlijk ook wel grappig. Daarna zijn we met ze naar de kerk gegaan die ze helemaal moesten dweilen, dit was zwaar werk. Op het eind van deze stagedag mochten we meelopen naar de rivier waar ze water haalden. Het was niet zo heel ver lopen ongeveer 1 km denk ik. En dan heb je net voorlichting gegeven over water, wat ze heel goed wisten hoe je dat zuiver en gezond kon maken. Zie je ze vervolgens uit de sloot drinken zonder het te reinigen koken of wat dan ook.
Donderdag:
Timothy is een jongentje van 4 jaar oud en heeft HIV en tuberculoze. Hij krijgt hier medicijnen voor en op dat gebied gaat het goed met hem. Sinds dat hij een baby was woonde hij al in het babyhome. Zijn moeder had hem in het bos achtergelaten. Die daarna was gevonden en vervolgens was opgepakt. Hij heeft hier zijn vriendjes gemaakt en zijn leven weer goed op weten te pakken. De moeder heeft haar straf uitgezeten en dus heeft Timothy geen recht meer om hier in het babyhome te blijven. Ze kwam hem ophalen, maar wilden hem eigenlijk niet. Ze staarde alleen maar en er kwam geen glimlachje op haar gezicht. Ook de oma en haar zus stonden niet met open arme op Timothy te wachten en keken net als de moeder starend vooruit. De moeder was weer opnieuw zwanger van een andere man, die niet van Timothy’s bestaan afweet. Als zij nou met Timothy thuis komt is nog maar de vraag (waarop je het antwoord eigenlijk al weet in Kenia) of de man bij haar blijft en Timothy accepteert. Het stamhoofd moet als de vader hem niet wilt accepteren beslissen of hij Timothy accepteert in zijn gemeenschap en aangezien Timothy niet van dezelfde stam afkomstig is weet ik niet of hij er een kans heeft. Het was hart verscheurend hoe Timothy afscheid moest nemen van zijn vriendjes. bye bye Timothy ging het en Timothy zetten het op het krijsen. Je zag de wanhoop in zijn oogjes en hij wist niet wat hij moest doen. De vrouw die daar starend voor hem zat was dus zijn moeder en hij moest dus hier alles achterlaten en met haar mee gaan. Ze straalde nou niet echt warmte uit en je zag dat dat het nog moeilijker maakte voor haar kindje Timothy. Ik kan het nog steeds niet begrijpen je hoort toch van je kindje te houden en blij te zijn na al die jaren je kindje te zien en te zien dat het goed met hem gaat. De zuster bracht Timothy die nog volop tegen stribbelde naar de auto. Dit was de laatste keer dat we hem zagen. Ik hoop echt dat hij geaccepteerd wordt en zijn medicijnen zal krijgen en dat de man bij de moeder zal blijven anders is er weer een weeskindje bij die nou nog in haar buik zit.
Ik ben een tijdje niet meer op waarbenjij.nu geweest, maar heb weer veel te vertellen.
Irine en Joseph zijn twee gehandicapten kindjes.
Irine heeft bij de geboorte te weinig zuurstof gehad en is minder gehandicapt dan Joseph. Ze kan nog niet lopen en is 2,5 jaar oud. Margreet is een fysiotherapeut uit Nederland en die kwam bij ons langs en zag Irine. Ze vertelde ons dat we oefeningen met haar konden doen, waardoor ze misschien toch kon leren lopen. Na een dag had ze het kruipen en zitten al onder de knie. Waardoor er voor een kind een wereld open gaat natuurlijk. Ze kon zich eindelijk verplaatsen en had natuurlijk even nergens tijd voor. De hele dag was ze aan het kruipen en ze straalde helemaal. We bleven oefeningen doen met Irine en na een paar dagen zagen we haar al in haar bedje staan. Gewoon zelf! We zijn hier nog 2 weken en we hopen dat we Irine nog haar eerste stapjes zien zetten. Het is echt een doorzettertje, dus ben nu al super trots op haar.
Joseph is een kindje waar iets mis is gegaan met de geboorte. Joseph is zwaarder gehandicapt en ligt met zijn spiertjes heel stijf in zijn bedje. Margreet had hier zo’n mooie naam voor, maar die ben ik even vergeten. Hij kan ook niet lopen of kruipen en we betwijfelen het of we dat hem kunnen leren. We kunnen wel met oefeningen zijn spiertjes wat losser te maken. Dit doen we als de andere kindjes aan het spelen zijn en dan leggen we hem op een bal op een mat tussen de kindjes en dan gaan we zijn armspiertjes en beenspiertjes wat losser maken. Je ziet hem op zulke momenten echt genieten en zijn hoofdje naar de kindjes draaien. Wat goed is want hij kijkt meestal de andere kant op. Ook is er nou een hangmatje gemaakt zodat hij niet de hele dag in de zelfde houding ligt.
sponsorgeld:
examen dochter:
Een van de zusters bij het babyhome is een alleenstaande moeder. Ze was 16 toen ze haar kindje kreeg en een week na de geboorte stierf haar man door een ongeluk. Ze was dus 16 en stond er helemaal alleen voor. Haar ouders en grootouders waren ook al overleden toen ze klein was. Daarom was ze ook zo vroeg getrouwd. Nou is haar kleine meid alles wat ze heeft. ze is nou 11 jaar oud en gaat naar school. De zuster verdiend 30 euro per maand en heeft hier uiteindelijk nog maar 5 euro van over als alle vaste plichten er al afgeschreven zijn. Van die 5 euro moet ze nog eten kopen en sparen voor als er iets onverwachts gebeurd. Haar dochter is een slimme meid en doet het erg goed op school en toch is ze naar huis gestuurd. Dat kwam omdat de zuster haar examen niet kon betalen en dat zou betekenen dat ze haar studie niet kon afmaken en hierdoor altijd afhankelijk zou zijn van haar man later. Dit examen kosten 80 euro en we vonden het nogal veel geld om te sponsoren. Dus na een paar dagen kwam ze naar ons toe en had ze via via geld binnen gekregen. Ze zat nou op 50 euro en ze had nog maar 1 dag om te betalen. De 30 euro hebben we gesponsord en ik ben benieuwd hoe de examens zijn gegaan dit word dan ook vervolgd.
mud-house:
We hebben van het sponsorgeld nu een huisje verstevigd met cement. Een verzorger van de baby-home is net haar man verloren en had een soort mud - house. Het huisje had na iedere regenbui geen muren meer en ze kon het zelf niet opbrengen om het te verstevigen omdat ze nog 2 kleine kindjes heeft en vervolgens maar 30 euro per maand verdient. Hiervoor werkt ze 6 dagen per week van 8 tot 6. We hebben van het sponsor geld 6 zakken cement gekocht. In Kenia kost dit natuurlijk niks, maar het is voor de mensen hier natuurlijk al snel veel geld. Wij gaan zelf mee helpen om het huisje te verstevigen dus ik ben benieuwd wat het resultaat word.
maandag:
Ik en Sylvie zijn naar de Boyschool geweest en hebben daar een oog test gedaan. Sommige kindjes scoorde onder het gewenste niveau, maar sommige kindjes scoorde zo laag dat we misschien gaan kijken of we daar een bril voor kunnen sponsoren, zodat hij de lessen op school beter kan volgen op het bord en zo betere punten haalt. Waardoor hij een betere toekomst heeft.
donderdag:
Vandaag zijn ik en Maaike naar de Girlsschool geweest. We zouden klas 5 en 6 krijgen, maar in Kenia loopt het wel vaker anders. We kregen nou de zelfde klas als Tessa en Sylvie en hadden dus ook het zelfde voorbereid. Dus moesten we gaan improviseren voor een klas met misschien wel 100 meiden. Dit ging ons redelijk goed af. We waren vooral verbaasd over wat de meiden allemaal al wel niet wisten. Ze hadden overal antwoord op en dat maakte het lesgeven een stuk makkelijker. Op het eind hadden we wat tijd over en zijn we met de meiden gaan zingen. Ze konden al wat Nederlandse liedjes en zongen voor ons ook wat Keniaanse liedjes waarbij gedanst werd natuurlijk. Wij deden mee en werden toegelachen door de meiden. Een stel van die houten Hollanders is natuurlijk ook wel grappig. Daarna zijn we met ze naar de kerk gegaan die ze helemaal moesten dweilen, dit was zwaar werk. Op het eind van deze stagedag mochten we meelopen naar de rivier waar ze water haalden. Het was niet zo heel ver lopen ongeveer 1 km denk ik. En dan heb je net voorlichting gegeven over water, wat ze heel goed wisten hoe je dat zuiver en gezond kon maken. Zie je ze vervolgens uit de sloot drinken zonder het te reinigen koken of wat dan ook.
Donderdag:
Timothy is een jongentje van 4 jaar oud en heeft HIV en tuberculoze. Hij krijgt hier medicijnen voor en op dat gebied gaat het goed met hem. Sinds dat hij een baby was woonde hij al in het babyhome. Zijn moeder had hem in het bos achtergelaten. Die daarna was gevonden en vervolgens was opgepakt. Hij heeft hier zijn vriendjes gemaakt en zijn leven weer goed op weten te pakken. De moeder heeft haar straf uitgezeten en dus heeft Timothy geen recht meer om hier in het babyhome te blijven. Ze kwam hem ophalen, maar wilden hem eigenlijk niet. Ze staarde alleen maar en er kwam geen glimlachje op haar gezicht. Ook de oma en haar zus stonden niet met open arme op Timothy te wachten en keken net als de moeder starend vooruit. De moeder was weer opnieuw zwanger van een andere man, die niet van Timothy’s bestaan afweet. Als zij nou met Timothy thuis komt is nog maar de vraag (waarop je het antwoord eigenlijk al weet in Kenia) of de man bij haar blijft en Timothy accepteert. Het stamhoofd moet als de vader hem niet wilt accepteren beslissen of hij Timothy accepteert in zijn gemeenschap en aangezien Timothy niet van dezelfde stam afkomstig is weet ik niet of hij er een kans heeft. Het was hart verscheurend hoe Timothy afscheid moest nemen van zijn vriendjes. bye bye Timothy ging het en Timothy zetten het op het krijsen. Je zag de wanhoop in zijn oogjes en hij wist niet wat hij moest doen. De vrouw die daar starend voor hem zat was dus zijn moeder en hij moest dus hier alles achterlaten en met haar mee gaan. Ze straalde nou niet echt warmte uit en je zag dat dat het nog moeilijker maakte voor haar kindje Timothy. Ik kan het nog steeds niet begrijpen je hoort toch van je kindje te houden en blij te zijn na al die jaren je kindje te zien en te zien dat het goed met hem gaat. De zuster bracht Timothy die nog volop tegen stribbelde naar de auto. Dit was de laatste keer dat we hem zagen. Ik hoop echt dat hij geaccepteerd wordt en zijn medicijnen zal krijgen en dat de man bij de moeder zal blijven anders is er weer een weeskindje bij die nou nog in haar buik zit.
-
28 Oktober 2012 - 09:24
Wilma:
Heej Veertje,
Weer een mooi verslag.
Weet dat donderdag het afscheid van Timothy je erg heeft aangegrepen. Is ook heel heftig. Heb het verslag van Hankees en Helma gelezen waar Helma ook haar ervaring over het afscheid van Timothy heeft opgeschreven.
Gelukkig zijn er ook heel veel dingen die je werk daar heel nuttig en de moeite waard maken zoals Irine die al zulke vooruitgangen boekt door de oefeningen en daar doe je het allemaal voor.
Succes van de week in het ziekenhuis.
Liefs papa en mama -
28 Oktober 2012 - 09:24
Wilma:
Heej Veertje,
Weer een mooi verslag.
Weet dat donderdag het afscheid van Timothy je erg heeft aangegrepen. Is ook heel heftig. Heb het verslag van Hankees en Helma gelezen waar Helma ook haar ervaring over het afscheid van Timothy heeft opgeschreven.
Gelukkig zijn er ook heel veel dingen die je werk daar heel nuttig en de moeite waard maken zoals Irine die al zulke vooruitgangen boekt door de oefeningen en daar doe je het allemaal voor.
Succes van de week in het ziekenhuis.
Liefs papa en mama -
28 Oktober 2012 - 09:24
Wilma:
Heej Veertje,
Weer een mooi verslag.
Weet dat donderdag het afscheid van Timothy je erg heeft aangegrepen. Is ook heel heftig. Heb het verslag van Hankees en Helma gelezen waar Helma ook haar ervaring over het afscheid van Timothy heeft opgeschreven.
Gelukkig zijn er ook heel veel dingen die je werk daar heel nuttig en de moeite waard maken zoals Irine die al zulke vooruitgangen boekt door de oefeningen en daar doe je het allemaal voor.
Succes van de week in het ziekenhuis.
Liefs papa en mama -
28 Oktober 2012 - 11:05
Jaantjemartens:
Elvera ,je bent nu ook behalve zuster ,jufrouw en metselaar,het is leuk dat je dat allemaal kunt doen. Heel veel liefs van Oma Jaantje en Opa Jan -
28 Oktober 2012 - 11:09
Jan Castelijn:
Veertje
Knap wat jij allemaal onderneemt daar in dat verre Kenia.
Ik en uiteraard ook Oma kijken uit naar jou verslagen. Maak ook veel foto's voor later dan kun je terug kijken op een mooie tijd en belevenis. Leuk dat je het sponsorgeld zo kunt besteden dan zie zelf het resultaat.
Heel veel leifs van Oma Jaantje en Opa Jan -
28 Oktober 2012 - 11:35
Anja:
Hoi Elvera,
Het verslag ontroerde me wel wat je daar allemaal doet. Heel goed werk hoor.Het afscheid van Timothy is heel zwaar voor je geweest hoorde ik ook al van je ma, maar probeer het een beetje van je af te zetten en haal weer kracht uit de dingen die je voor de andere kinderen wel kan doen. Heel veel succes weer en probeer ook te genieten van de dingen die jullie allemaal doen.
Groetjes Anja en Mark en de kids -
28 Oktober 2012 - 15:59
Paula:
Hoi Elvera,
Heftig zeg, het afscheid van Timothy, gelukkig kunnen jullie het er samen over hebben. Veel sterkte met alle zware dingen en geniet van al het moois wat je meemaakt.
gr. Paula -
30 Oktober 2012 - 19:53
Gerda En Toine Damen:
Hoi Elvera , leuk weer een verslag van je te mogen lezen , wat doe je mooi werk daar. Zo te lezen heb je het goed aan je zin . Dat verhaal van Timothy is wel erg heftig zeg , we hopen maar dat het goed met hem afloopt , denk je daar nog wat van te horen???
Misschien lezen we dat in je volgende verslag , heel veel groetjes van de buren Gerda en Toine.
p.s we houden je vader en moeder wel bezig met hardlopen hoor , zorgt voor wat afleiding he.... -
01 November 2012 - 13:18
Hanny Meulenkamp:
Hoii Elvera,
heb je verslag gelezen,dat is wel triest he met die timothy,hopelijk loopt het goed af.
Wens je verder veel moed toe om door te gaan,want er gebeuren toch ook mooie dingen ,zoals dat meisje Irine,geweldig dat jullie daar aandachht aan kunnen geven,en je ziet goed resultaat,super hoor.
Dat maakt je werk wel interressant toch?
Elvera het gaat je goed. Gr Hanny meulenkamp
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
